Slæða kærleikans

 

 

 

 

 

 

 

 

Ást Guðs er eins og lækur

tær, gagnsæ og óaðfinnanleg.

Hún hverfur ekki inn í skelina

þegar henni er raskað.

Hún umbreytist í hið fegursta gull

er ljósgjafi fyrir þá sem ganga í myrkri.

 

Því segi Ég ljósgafar Mínir,

látið ástina vinna í hjörtum ykkar

og umvefjið hana slæðu kærleikans,

umhyggju og krafti.

Haldið fast í hana, viskuna

og trúna, birgi ykkar og vígi.

 Höfundur: Guðbjörg Sigurðardottir 

 

 

Athugasemdir

[Arnar, 19.5.2010 kl. 17:03]

Hvernig geturðu kallað það kærleik að vilja brenna mig að eilífu í helvíti fyrir það eitt að forfaðir minn (samkvæmt biblíunni) fékk sér bita af epli?

[Guðbjörg Fortune Sigurðardóttir, 19.5.2010 kl. 22:21]

Hvaðan fékkstu þá hugmynd eftir að lesa ljóðið mitt að það sé kærleikur að vilja brenna einhvern í helju? Ég lifi fyrir það eitt að hjálpa fólki að upplifa himnaríki í lífinu núna og að eilífu þrátt fyrir harðnandi heim, kulda og kærleiksleysi, græðgi og stöðug stríð. Þú þarft ekki annað en taka við Jesú kærleika inn í þitt líf til að komst til himna í stað þess að fara til heljar. Svona einfalt er það, það er þitt val.

[Arnar, 20.5.2010 kl. 10:06]

Ekki ljóðið þitt heldur þjóðsögur af skapsveiflum guðsins sem þú talar um, þar sem hann dæmir umhugsunar laust ófædd börn til vistar og pyntinga í helvíti fyrir eplaát forfeðra þeirra (samkvæmt þjóðsögunum sjálfum).

[Guðbjörg Fortune Sigurðardóttir, 20.5.2010 kl. 13:49]

Ég er ekki að tala um skapvondan Guð, hljómar eins og Djöfullinn, heldur kærleiksríkan Guð. Guð dæmir ekki ófædd börn. Guð er andi kærleikans en því miður hafa margir notað nafn Hans til að fremja verknaði sem ekki er stjórnað af kærleika. Guð á ekki sök á því, Hann hefur gefið mannkyninu frjálst val.