"Ég lifi og þér munuð lifa"

Standið Ei við Gröf mína og Grátið

  

Standið ei við gröf mína og grátið

því enginn hefur sál mína hér látið.

Ég er vindurinn sem feykist framhjá þér

og demanturinn sem geislar út frá sér.

Ég er sólskinið sem fær grasið til að gróa,

hustregnið sem vökvar grund og móa 

 

Þegar þú vaknar og morguns fer að gæta

hörfar döggin sú hin frjóa væta.

Fuglar fljúga hljótt yfir fjöll og engi.

Stjörnur skína á nóttu vítt og lengi.

Standið ei við gröf mína og gráti

því enginn hefur sál mína hér látið.

Höf. og þýð. (Guðbjörg Fortune Sigurðardóttir)

Eftir nokkra óvenjulega atburði og tildrög fann ég þetta lag sungið á netinu á Ensku, hlustaði á það hugfanginn nokkrum sinnum og þannig varð íslenskta ljóðið til sem ekki er bein þýðing heldur er það samið í stíl og anda ljóðs eftir Mary E. Frye