Morgunþankar...

"Mistök kenna okkur meira en velgengni. Þau kenna okkur visku og auðmýkt, tvær auðlindir sem vert er að sækjast eftir og virkja." Vegur til farsældar

En til þess þarf hugrekki og dirfsku að þora að klífa tindinn og taka ákvarðanir þrátt fyrir gagnrýni og mótlæti. Stórhuginn heldur ótrauður áfram og lætur ekki haggast þrátt fyrir mótbyrinn, því hann býr yfir innra öryggi og getu sem hann hefur öðlast við þá dýrmætu reynslu að takast á við erfið mál og láta ekki bugast. Allt veltur þetta á viðhorfunum okkar, hvernig við bregðumst við hlutunum og tökum á þeim, þar á meðal litlu ákvörðunum sem við stöndum frammi fyrir daginn út og daginn inn allt lífið út. Þetta getur verið erfið lífsreynsla en þegar uppi er staðið og við stöndum frammi fyrir stórum ákvörðunum reynast þær okkur auðveldur leikur. Við verðum að hafa framtíðarsýn til að drífa okkur áfram í gegnum erfðina tíma framundan, vera jákvæð í viðmóti við aðra og deila með okkur gleði því það muni birta upp um síðir. Lífið er ekki einungis dans á rósum, það hefur líka þyrna. 

Guðbjörg Sigurðardóttir 

Kjöroðr síðustu daga...Vegur til farsældar

Svolítill kærleiksvottur getur skipt miklu máli.

Vera má að kærleiksverk og vinarþel breyti engu um rás sögunnar en breyti það lífi fólks til hins betra skiptir það miklu máli.  

Komdu til dyranna eins og þú ert klæddur. Fólk metur þig meira fyrir heiðarleikann.  

Viðhorf...hvernig við lítum á hlutina...

Úr hverju ertu gerð?

Ung kona fór að hitta móður sína og sagði henni frá öllum örðugleikum sínum. Lífið var erfitt og hana langaði til að gefast upp. Það virtist sem í hvert skipti sem eitt vandamál hafði verið leyst kom óðar annað í þess stað. Hún var orðin þreytt á stöðugri baráttu.

Móðirin fór með hana út í eldhús og fyllti þrjá potta með vatni. Í einn pott setti hún gulrót, í annan pottinn setti hún egg og í þriðja pottinn setti hún malaðar kaffibaunir. Hún kveikti á eldavélinni og stillti á suðu án þess að segja orð.Tuttugu mínútum síðar veiddi hún upp gulrótina og setti hana í skál. Hún tók eggið og setti það í aðra skál. Síðan hellti hún kaffinu í síu og yfir í bolla. Síðan sneri hún sér að dótturinni og spurði: “Hvað sérðu?”“Gulrót, egg og kaffi,” svaraði unga konan.“Komdu við gulrótina,” sagði móðirin. Dóttirin reyndi að taka hana upp en hún fór í sundur við snertinguna. Hún hafði breyst í mauk.“Núna eggið,” sagði móðirin.Dóttirin braut eggið á brún skálarinnar, fletti skurninni af og sagði að eggið væri harðsoðið.“Nú skaltu reyna kaffið.”Dóttirin brosti og lyfti bollanum að munninum og andaði að sér ilminum og brosti jafnvel breiðar eftir fyrsta sopann. Kaffið var bragðmikið og hafði fyllingu.“Hvað viltu fara með þessu, mamma?” spurði unga konan.“Aðalatriðið er að gulrótin, eggið og kaffið stóðu öll frammi fyrir sama mótlæti – sjóðandi vatni – en hvert um sig brást ólíkt við. Gulrótin kom hörð sterk og ósveigjanleg til leiks en varð veikbyggð og molnaði. Eggið hafði verið brothætt en eftir að hafa verið í sjóðandi vatninu, hertist það. Það var öðruvísi með kaffibaunirnar. Þegar þær voru í vatninu breyttu þær því. “Hvert þessara fyrirbæra ert þú?” spurði móðirin. “Hvernig bregstu við þegar mótlæti knýr dyra? Ertu gulrót, egg eða kaffibaun? Úr hverju ertu gerð?”Eftir Flor CordobaFjögurra ára sonur minn er með Legóæði. Kannski er það aldurinn, eða kannski sú staðreynd að hann er listfengur og elskar að byggja en það líður ekki sá dagur að ég komi ekki að honum byggjandi eitthvað með Legóinu. Stundum sest ég hjá honum og byggi líka. Mér finnst mikið koma til bíla hans og geimskipa og annarra hluta, svo að ég sætti mig við að þurfa að leita að týndum litlum kubbum um allt hús, næstum því á hverjum degi.Dag einn kom hann hlaupandi til þess að sýna mér nýtt geimskip sem hann hafði byggt og rakst af slysni á hurðarstaf með það. Vesalings litla geimskipið tvístraðist í þúsund stykki að því er virtist og þau fóru út um allt – yfir gólfið og undir borð, stóla og sófa og alla aðra torsótta staði í herberginu.Það mátti lesa algera skelfingu úr andliti Ricardos. Ég reyndi að hugga hann. “Þetta er allt í lagi. Nú geturðu byggt annað geimskip og ég er viss um að það verði enn betra. Ekki láta hugfallast. Tíndu bara saman kubbana og byggðu nýtt geimskip.” En aumingja Ricardo var svo hnugginn að hann sagðist ekki ætla að reyna aftur. Hann tíndi hægt og rólega saman kubbana og ætlaði að láta þá á sinn stað.Nokkrum mínútum síðar kom hann hlaupandi aftur með glænýtt geimskip. “Mamma, þú hafðir rétt fyrir þér,” sagði hann. “Þetta er miklu betra geimskip en hitt geimskipið!”Ég var svo stolt af litla drengnum mínum og atvikið kenndi mér lexíu. Hversu oft hef ég ekki reynt að byggja upp draum en hann hefur síðan brotnað í þúsund mola! En í hvert skipti var Jesús til staðar, segjandi mér að láta ekki hugfallast, heldur að byrja að byggja upp á nýtt. Að tína saman stykkin og byrja uppbyggingu aftur er oft jafnvel erfiðara en að byrja í fyrsta skipti. En með trú lítils barns eru allir hlutir – jafnvel enn ánægjulegri hlutir – mögulegir.

Látum verkin... tala sínu máli...

Það þarf alltaf að gerast einhver þróun, annars er stöðnunin ótvíræð. Þróun til framfara verður að eiga sér stað og er af hinu góða en henni fylgja nýjungar á hinum ýmsu sviðum bæði efnislægum og huglægum. Það þarf að gefa nýjum og ferskum hugmyndum vængi svo þær fái að njóta sín, beri ávöxt, dafni, þroskist og verði að veruleika.Þannig er farið um trúna eins og allt annað sem til er, og fyrir mér er hún lifandi fyrirbæri, orkulind sem hægt er að virkja og hagnýta eins og allt annað sem til er. Við þurfum ekki að örvænta þótt víða sjáist blikur á lofti í efnahagsmálunum, hér heima fyrir og úti í hinum víða heimi þar sem stríð geisa án afláts. Það mun birta upp um síðir í þeim málum sem og öðrum. Horfum fram á við hughraust, þrátt fyrir yfirvofandi þrengingar. Lyftum huganum til ljóssins dýrðar, kærleika Guðs þess athvarfs sem alltaf veitir skjól á hvaða tíma sem er. Eflum vináttuböndin og styðjum hvert annað í þrengingunum þrátt fyrir erfiðleikana og látið "kærleika, gleði og farsæld móta dagfar þitt á árinu." Vegur til farsældar nr. 1

í morgunsárið...Vegur til farsældar

Þrenns konar eiginleikar í lífinu: það sem er auðvelt, erfitt og óframkvæmanlegt. Þeir sem velja auðveldustu leiðirnar lifa oft stöðugu en blæbrigðalausu lífi. Þeir sem víla ekki fyrir sér áhætturnar, eru ósmeykir og harðir af sér fá að njóta lífsins. Þeir sem stífa fram og framkvæma hið óframkvæmanlega falla ekki úr gleymsku heldur lifa áfram í manna minnum. Vegur til farsældar

Auðæfi sem vara...gullkorn dagsins.

Margt er hægt að fá fyrir peninga en hamingjan er ekki föl fyrir öll heimsins auðæfi. 

Vegur til farsældar nr. 1

 

 

Gullkorn dagsins..

Tækifærin blasa við okkur á hverjum degi þegar vöknum á morgnanna en ekki bara í upphafi ársins. Vegur til farsældar nr.1

Með nýju ári koma ný tækifæri til nýs og betra lífs. Láttu þau ekki fara fram hjá þér fara!

Vegur til farsældar nr. 2 

 

 

Orð inn í daginn...

Látum skynsemina ráða ferð okkur um fortíðina, trúna um framtíðina en það sem mestu máli skiptir kærleika allt í kring. 

Vegur til farsældar nr. 1 

Gleðilegt nýtt ár...

Ný tækifæri fást ekki aðeins í upphafi nýs árs heldur blasa þau við okkur daglega á hverjum morgni þegar við vöknum. 

Vegur til farsældar nr. 1