Páskarnir eiga ekki aðeins að vera minningardagur...

Lifandi von

http://activated-europe.com/is/lifandi-von/

Ég óx upp á kristnu heimili og hef þekkt páskasöguna frá því ég var barn en það var ekki fyrr en í fyrra að ég uppgötvaði hvaða merkingu páskar hafa fyrir mig persónulega.

Á síðustu páskum dvöldu hugsanir mínar ekki við dýrð upprisu Krists, sigur góðs yfir hinu illa né jafnvel við bjarta dagrenningu fyrir utan gluggann minn. Aðeins einni viku áður hafði besta vinkona mín hringt og fært mér þær sorglegu fréttir að pabbi hennar hefði orðið bráðkvaddur nóttina áður. Hugur minn var enn í sjokki og ég harmi slegin. Hvernig gat líf tekið svo skyndilegan enda án þess að hægt væri að segja síðustu orðin eða kveðja. Mér varð hugsað til barnabarnanna sem munu vaxa úr grasi án þess að þekkja afa sinn og mér varð hugsað til vinkonu minnar sem mun ekki lengur njóta stuðnings né ráðlegginga föður síns og ekkjunnar sem myndi sakna elskulegrar nærveru eiginmanns síns.

Þegar ég las Biblíufræðslurit um páskana þar sem sagt var ítarlega frá síðustu klukkustundzunum í lífi Jesú, krossfestingunni og upprisunni, datt mér skyndilega í hug að dauði Frelsarans hefur í augum vina og lærisveina virst vera það hræðilegasta sem gæti gerst. Samt umbreyttist það yfir í dásamlegasta kraftaverk sem unnt var að ímynda sér: Sigur Krists yfir dauðanum. Ef von hlaust af svo hræðilegum atburði er hægt að finna slíka von nú á dögum? Ég hugsaði til vinkonu minnar sem þjáðist. Hvar var vonin í svona hörmulegum og ótímabærum dauða?

Augu mín staðnæmdust á Biblíuversi: “endurfætt oss til lifandi vonar fyrir upprisu Jesú Krists frá dauðum.” Þegar ég hugleiddi þessi orð gerði ég mér ljóst að kraftaverki páskanna lauk ekki fyrir 2000 árum með upprisu Jesú. Kraftaverkið hefur haldið áfram og borið með sér skilaboð um lifandi von gegnum aldirnar og yfir í 21. öldina.

Það skiptir ekki máli hversu dimmar horfur eru nú á dögum, ný, stórkostleg dagrenning nálgast. Þegar Jesús bjó sig undir að yfirgefa lærisveina Sína, gerði Hann það með þeim orðum að vegna þess að Hann lifir, lifa þeir (og við) einnig.

Páskarnir eiga ekki aðeins að vera minningardagur sem haldinn er einu sinni á ári, heldur eru þeir lifandi von í hjarta okkar allt árið. Eins örugglega og að sólin rís á morgnana getum við sagt skilið við þá sorg og þjáningu sem við stöndum frammi fyrir og risið upp aftur með endurnýjaðri trú og huggun í eilífum kærleika Guðs.

1. 1 Pétursbréf 1:3 â†©
2. Sjá Jóhannes 14-19 â†©